Ahmet Kaya — Şafak Türküsü

[Giriş] Beni burada arama, arama anne Kapıda adımı, adımı sorma [Nakarat] Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama [1. Bölüm] Kaç zamandır yüzüm tıraşlı Gözlerim şafak bekledim Uzarken ellerim kulağım kirişte Ölümü özledim anne Yaşamak isterken delice Ah verebilseydim keşke Yüreği avucunda koşan her bir anneye Tepeden tırnağa oğla Ve kıza kesmiş bir ülkeyi armağan Düşlerimle sınırsız, diretmişliğimle genç Şaşkınlığımla çocuk devrederken sırdaşıma Usulca açılıverdi yanağında tomurcuk Pir Sultan'ı düşün anne, Şeyh Bedrettin'ni, Börklüce'yi İnsanları düşün anne Düşün ki yüreğin sallansın Düşün ki o an güneşli güzel günlere inanan Mutlu bir Yusufcuk havalansın [Geçiş] Beni burada arama, arama anne Kapıda adımı, adımı sorma [Nakarat] Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama Saçlarına yıldız düşmüş Koparım anne, ağlama [2. Bölüm] Yani benim güzel annem Ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken Oturup yıldızlar içinde kendi buruk kanımı içtim Ne garip duygu şu ölmek Öptüğüm kızlar geliyor aklıma Bir açıklaması vardır elbet giderken darağacına Geride, masa üstünde boynu bükük kaldı kağıt kalem Bağışla beni güzel annem Oğul tadında bir mektup yazamadım diye kızma bana Elleri değsin istemedim Gözleri değsin istemedim Ağlayıp koklayacaktın Belki bir ömür taşıyacaktın koynunda Yaşamak ağrısı asıldı boynuma Oysa türkü tadında yaşamak isterdim Ölmek ne garip şey anne Bayram kartlarının tutsaklığından aşırıp bayramı Sedef katmal bir kutu içinde vermek isterdim çocukların eline Sonra, sonra benim güzel annem Damdan düşer gibi vurulmak isterdim bir kıza Gecenin kıyısında durmuşum kefenin cebi yok Koynuma yıldız doldurmuşum Koşun çocuklar koşun sabah üstüme üstüme geliyor Kısacası güzel annem Bir şişeyi dürürken ürpermek yok Gülmek, umut etmek, özlemek Ya da mektup beklemek gözleri yatırıp ıraklara Ölmek ne garip şey anne Artık duvarları kanatırcasına tırnağımla Şaşkın mutlu şiirler yazamayacağım Mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamı'cam Baba olamı'cam örneğin Toprak olmak ne garip şey anne Ölmek ne garip şey anne Uçurumlar ki sende büyür Dağlar ki sende göçer Ben bayrak derim, çiçek derim Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim Gül yanaklı çocuğa benzer Yine de oğlunu yitirmek kim bilir ne garip şey anne Her kavgada ölen benim Bayrak tutan çarpışan Her kadın toprağı tırnaklayarak doğurur beni Özlem benim, kavga benim, aşk benim Bekle beni anne Bir sabah çıkagelirim Bir sabah anne bir sabah Acını süpürmek için açtığında kapını Bir sabah anne bir sabah Acını süpürmek için açtığında kapını Adı başka sesi başka Nice yaşıtım koynunda çiçekler Çiçekler içinde bir ülke getirirler