Alf Prysen — Den arge bonden

Akk, sorger her på jola, dom hagle frå himmelen reint besatt Og je min stakkars Ola har sorger dag og natt Je kjøpte en okse, la peinga på bordet Og tromsjuke fækk'n og sprakk utpå jordet Nå er je så arj på okser så je tål itt å sjå meg sjøl Så kjøpte je ei sugge som skulle ha grisonger midt i mars Vi kjøpskål drakk tur ei mugge så beina gikk fram og telbars Polisen hæin tok meg, på stasjon dom drog meg Og dommer'n hæin dømte, og purka mi rømte Og nå er je så arj på sugger så je tål itt å sjå meg sjøl Så gifte je meg sea og fekk ei kjerring så vill og ør Hu bæinne og krabbe på knea og skreik som ei usmort dør Hu beit ta meg nåsån og sleit ta meg håret Hu låste inn flaska og slo seg på låret Og nå er je så arj på kjærringer så je tål itt å sjå meg sjøl Så skildte je meg sea og tenest je fekk hos en bonde i Fett Fordi je sku sleppe å sjå a og få att mitt folkevett Men kæin du no værre i væla deg tenkje Bonden var gift med mi fråskilde enkje Og nå er je så arj på bønder så je tål itt å sjå meg sjøl