Alf Prysen — Gammelhemsfred

— Nei, tenkj,je fekk sjå att deg enda en gong Nå vart je så merkelig gla! — Je synes du ser ut som da du var ong Da je kom hit på hjemmet i sta Je bur på rom fire, å hen bur nå du? Je bur med a Klara på rom nommer sju Og vi har det så gromt og så bra — Du gifte deg tidlig og det gikk litt brått — Det er nå så rart med det Hæin Anton var snill hæin, vi hadde det godt Og levde i ro og fred Og onga har kara seg fram heldigvis En baker, en sjåfør og ei servitris En snekker og en som er smed Men sei meg håss gikk det med deg der du får På skuta tel fremmede havn? — Jo, je sendte hyra mi hem ått a mor Men kjinte nok ofte et savn Og så vart je gift oppi Bodø telslutt Men kjærringa døydde, je har att en gutt Hæin heitte Karl Anton tel navn Så fekk vi nå møtes da ennå en gong Det er nå så konstig med det Da vi var i hopes, vi tralle og song Og fekk itte Iævandes fred! Og kom nå med hæinda di, hør at je ber Nei, matklokka ringe, og storkokka ser! — I dag ska vi ha frikassé