Atlas (TR) — Takoz

[Verse: Atlas] Sokak pembe değil, herkes nerde? Ben ustalarla büyüdüm sen atari oynarken Terlemeden gelmezdim akşam eve Hatta yolumu kaybettiğim bile söylenir be Çocukken güzeldi bu sebepsiz güzellik Eve gidince bütün oyun kartlarımı dizerdim Dizlerim yara içinde tek derdim güzel bi' gol atmaktı Bağcımı çözemezdim garip Hayat bi' buzdağı, hayallerim titanik Yanan sigaram bütün dertlerim izmarit Bütün dertlerime inat bugün doldur ulan seki Yarın olgunlaştı demi, başımda yoktu biri Kasetlerim vardı boy boy, Barış Manço falan Eskilerde teybimde Eminem'di çalan Babam dalga geçer o an, fakat ne olacağını bilmiyo Seneler geçti hala Orhan baba dinliyo Neyse mahalleye dönelim arapların ziline bas Sonra BİM'i gasp edin, gofretlerin tadına bak Ezan okundu hemen eve topukla Bi' ton ödevin vardı okulda ağzına sıçarlar okulda Napayım be sevmiyordum matematik kadar boktan bi' şey yoktu bence Boşa harcadığım zaman Hocam zayıf verirdi, düşüncemi anlamadan Evdekiler çalış derdi hayır derdim saklamadan Genelde ders değil pet şişeyle maç yapardık Mekanda oralet içer siyaset tartışırdık 13 yaşında Hayat derdi kaşınma E malum zaman vefasızdır bi' gün anılarını karışlar Eskileri özlersin her sokakta bir izin var Sonuçta biri kurtuluş olur biri zindan Dostların hatırlamaz seni onca insan onca yaşanmışlık uçtu gitti Yeter insaf