Cem Karaca — Ülkem Benim

Ülkem benim Garip hüzünler içinde öylece mahzun Ülkem benim Boynunu asla bükme Bükme sakın o mağrur boynunu Ülkem benim Sana nasıl aşığım ben Seviyorum seni hiç bir şeyi sevmediğim gibi ülkem Memleketim Üzme asla canını Hangi geceyi gördün ki güneşi doğmamış Elbet hak dönenir Döner de gelir Bulur her şey yerli yerini Memleketim, memleketlim Memleketim, benim memleketlim Aldığımdan daha güzel Veremezsem seni çoluk çocuğuma Lanet olsun bana Hele okudukça İstiklal Harbi'ni İnan bana Ülkem benim, memleketim benim Canım cananım Yegane sevdiğim Hiçbir şey uğruna vazgeçemediğim Hiçbir şey uğruna Hiçbir şey uğruna Hiçbir şey uğruna Memleketim Memleketlim Memleketim Benim memleketlim Memleketim