Cem Karaca — Ay Karanlık

Maviye, maviye çalar gözlerin Yangın mavisine Rüzgarda asi, körsem senden Gayrısına yoksam, bozuksam Can benim, düş benim Ellere nesi Hadi gel, gel Ay karanlık İtten aç, yılandan çıplak Vurgun ve bela Gelip durmuşsam o-oy kapına Var mı ki, var mı ki doymazlığım İlle de ille sevmelerim Sevmelerim gibisin Oturmuş yazıcılar fermanım yazar Etme gel, gel Ay karanlık