Cem Karaca — Sahibi Geldi

[Bölüm 1] O gözlüklerinin arkasından bakıp n'için ağlıyorsun? "Nerde o eski İstanbul, nerde o eski İstanbul?" diye hayıflanıyorsun Vallahi zor iş, çok zor iş, bu doğup büyüdüğün şehirde Böyle dımdızlak bir yabancı gibi kalmak Bir tabureye tüneyip akşamları kadehlerde boğulmak Lakerda kokmuyor artık İstanbul şehri Paskalya yumurtası bile yok, şart mı ki? O eski bostanlar ağzına kadar blok apartman şimdi Seninse dikili ağacın bile yok Kaçırılan bir trenin ardından koşup Ardından koşup yetişmeye takatin yok Bir yeni sahibi var artık bu şehrin anlasana Kimselerden korkusu yok [Nakarat] Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi [Köprü] Kıro, keko, hırbo, zonta, maganda Kıro, keko, hırbo, zonta, maganda Kıro, keko, hırbo, zonta, maganda Kıro, keko, hırbo, zonta, maganda [Geçiş] Ah, ah, ner'de o eski İstanbul O eski Kalamış, o Boğaz, ah o güzelim sahiller Vallahi haklısın azizim Halk sahilleri doldurdu, vatandaş denize giremiyor Kültürsüzlük canım n'olacak bir sürü köylü işte Pes be adam, burası İstanbul, burdan başka İstanbul yok Kızım koş sular geldi sular gözünüz aydın ayol Kes lan [Bölüm 2] Sen ülkedeki halkım, savaştaki askerim Ekinim ve ekmeğimsin, sen üretenimsin Birisi söylemişti hatta bir zamanlar, sen efendimsin Ve bu Bizans eskisi şehir Ve bu Bizans eskileri utansın kendi kimliksizliklerinden Siz uğruna neler çektiklerimiz Bana göre vallahi hoş geldiniz [Nakarat] Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Duvara astığın o çorapların sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi Altına aldığın o kilimlerin sahibi geldi