Erkin Koray — Gün Doğmuyor

Bir bir sönerken ışıklar Geceyi hayaller sarar Dolaşan gölgeler gibi Büyür boşlukta rüyalar Gün doğmuyor Gün doğmuyor Sesler çekilip gidiyor Renkler gittikçe eriyor Ümidim yıldızlar gibi Bir yanıyor bir sönüyor Gün doğmuyor Birden iklimler değişse Göklerden hayalin inse Susuz ruhum bir çöl gibi Kavuşsa maviliklere Gün doğmuyor Gün doğmuyor