Erol Evgin — Çocuklar Çocuklarımız

Biz ne yapsak, ne istesek boş Gülmeye hasret, sevmeye hasret Kaygısız bir uykuya hasret Geldik gidiyoruz Biz ne desek, ne söylesek boş Bizden sonra gelenlere Ağlamaklı, köhne bir dünya Verdik gidiyoruz Ancak onlar tüm çocuklar Daha sevinçli, daha huzurlu Daha mutlu günleri ancak Onlar yaşayacak Onlar yolun başında Onlar çocuktur ama Mutlu günlerin müjdesi Onların bakışlarında Onlar oyun çağında Onlar küçüktür ama Aydınlık günlerin sırrı Onların avuçlarında Biz ne yapsak, ne istesek boş Bahara hasret, bayrama hasret Dertsiz geçen tek güne hasret Geldik gidiyoruz Biz ne desek, ne söylesek boş Göz bebeğimiz çocuklara Yorgun argın, dertli bir dünya Verdik gidiyoruz Ancak onlar tüm çocuklar Daha sevinçli, daha huzurlu Daha mutlu günleri ancak Onlar yaşayacak Onlar yolun başında Onlar çocuktur ama Mutlu günlerin müjdesi Onların bakışlarında Onlar oyun çağında Onlar küçüktür ama Aydınlık günlerin sırrı Onların avuçlarında Onlar yolun başında Onlar çocuktur ama Mutlu günlerin müjdesi Onların bakışlarında