Erol Evgin — Baba-Oğul

İlk gülüşte, ilk emekleyişte İlk sözcükte, ilk yürüyüşte İlk oyuncakta, okulun ilk gününde Omzumda elin, yanımda sen vardın Kim derdi ki zaman akıp gidecek O minik çocuk böylesi büyüyecek Baba-oğul olmanın tadını çıkararak Bir sahneyi paylaşıp şarkılar söyleyecek Bir gün kader ayırsa da Hayat bizi savursa da Kalbim hep senle olur Sonsuza dek baba-oğul Bir gün kader ayırsa da Hayat bizi savursa da Kalbim hep senle olur Sonsuza dek baba-oğul Her derdimde, her sevincimde Her kavgamda, her sevdamda Her kazandığımda, her yenildiğimde Omzumda elin, yanımda sen vardın Derdim seni, bana benzetmek değil Bu hayatı, sana öğretmek değil Ama değil mi ki babayım, öğütler vereceğim Kırk yaşına gelsen de seni merak edeceğim Bir gün kader ayırsa da Hayat bizi savursa da Kalbim hep senle olur Sonsuza dek baba-oğul Bir gün kader ayırsa da Hayat bizi savursa da Kalbim hep senle olur Sonsuza dek baba-oğul Sonsuza dek baba-oğul Sonsuza dek baba-oğul