Erol Evgin — Efkar

Her meyhane köşesi benim durağım oldu Bütün acı yılların çilesi burda doğdu Ayaklarım dolaşır, dilim dolaşır yine Vazgeçemem, bu halim senin eserin oldu Yine dolaştım bugün Eski hatıralarda Geçmişte unutulmuş O tozlu sokaklarda Ne senden bir iz kalmış Ne de benden bir anı Döndüm beni bekleyen Garip yalnızlığıma Hani bizi sarmazdı ayrılığın kolları? Bir kuru elvedayla koptu aşkın bağları Teselli mi olacak eski sevda yılları? Sardı hasretimizi tozlu gurbet yolları Hayat bu, her şey geçer, unutursun sevgilim O geçmişi anar da avunursun sevgilim Ben asla unutamam o güzel gözlerini Yarın belki ben olmam, sen mutlu ol sevgilim