Erol Evgin — Kader Utansın

Sen bir garip çilekeş kulsan Adın anılmaz Gözyaşların pınar olup aksa Dönüp bakılmaz Ah, alem seni taş yerine koysa da Ah, durup durup can evinden vursa da Eğme dostum başını eğme Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun gülmediysen Eller utansın Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun gülmediysen Eller utansın Bir yar sevsen eller alsa Çare bulunmaz Sevdalı yüreğini karalar bassa Halin sorulmaz Ah, alem seni taş yerine koysa da Ah, durup durup can evinden vursa da Bükme dostum boynunu bükme Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun gülmediysen Eller utansın Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun oh demediysen Eller utansın Derdini söyle ki derman bulasın Susmakla olmaz Dünyaya meydan okumalı insan Küsmekle olmaz Ah, alem seni taş yerine koysa da Ah, durup durup can evinden vursa da Eğme dostum başını eğme Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun gülmediysen Eller utansın Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun gülmediysen Eller utansın Kader utansın, kader utansın Bir gün olsun oh demediysen Eller utansın