Erol Evgin — Uzaktan Uzağa Hicaz

Gel deniz bakışlım, sel gibi coş gel Bana doğru köpür, bana doğru ak Ne haberin gelir, ne mektup, ne tel Sen benden uzakta, ben senden uzak Ne haberin gelir, ne mektup, ne tel Sen benden uzakta, ben senden uzak Ben ayna misâli, sen içimde sır Ruhum varlığını, seninle tanır Ah nasıl yaşanır, nasıl yaşanır Sen benden uzakta, ben senden uzak Ah nasıl yaşanır, nasıl yaşanır Sen benden uzakta, ben senden uzak Her ses bir âh olur, bagrimi deler Hasretinle neler neler çekmedim, neler Aldı bizi bizden bu mesafeler Sen benden uzakta, ben senden uzak Aldı bizi bizden bu mesafeler Sen benden uzakta, ben senden uzak Gönül Mecnûn olmuş, kaderim Leylâ Ne çöl var ortada, ne dağ, ne yayla Gün güne, yıl yıla kavuştu, hâlâ Sen benden uzakta, ben senden uzak Gün güne, yıl yıla kavuştu, hâlâ Sen benden uzakta, ben senden uzak Ben ayna misâli, sen içimde sır Ruhum varlığını, seninle tanır Ah nasıl yaşanır, nasıl yaşanır Sen benden uzakta, ben senden uzak Ah nasıl yaşanır, nasıl yaşanır Sen benden uzakta, ben senden uzak Bahtım taştan katı, topraktan yalnız Gel ey sarışınlık, gel ruhuma sız İkiye bölünmüş sıcaklığımız Sen benden uzakta, ben senden uzak İkiye bölünmüş sıcaklığımız Sen benden uzakta, ben senden uzak Sen benden uzakta, ben senden uzak