Orhan Gencebay — Karaçalı

Bıktım artık, bıktım artık Bıktım artık her gün ölmekten Ey vefasız bıkmadın mı Beni hep böyle görmekten? Sen de ağlayandan zevkini alır oldun Dünya hâli gibi sen de mi bozuldun? Sevmek yaşamanın temeli değil mi? Yazık kendini bile sevmeyi unuttun? Git, git, git, git Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor Bıkmış gönül çileden, aşktan kork, kork diyor Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor Çok seviyor, çok seviyor Bahtıma takılan kara çalı gibi Bıraktın gönlümü toz duman içinde Göz gözü görmüyor, bir ihtilal mi var? Kaybettim kendimi ben kendi içimde Git, git, git, git Dilim sana git derse, kalbim gel, gel diyor Bıktı gönül çileden, aşktan kork, kork diyor Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor Çok seviyor, of çok seviyor