Orhan Gencebay — Utan / Dokunma

Utan utan Ettiğinden utan Gerçeği yalan katığından utan Kırdığın gönüldür parçasından utan Utan utan utan dostum utan Utan utan utan dostum utan Verdiğin sözlerden gelecek günlerden Bekleyen ümitlerden hasretlerden utan Gönlümün hüznünden yas dökülen gözden Aldığın her nefesten insanlıktan utan Yalan yalan dostum yalan Hasret nefret inan simdi Senden bana kalan Yasamak bir oyun değildir dostum Ağlamak sevmek var sevilmemek var Bu dünya kimsenin değildir dostum En mutlu anında yok olmak da var Utan utan utan dostum utan Utan utan isyanından utan Hiçbir şey vermeden avuç açan elden Sevgisiz gönüllerden bencillikten utan Ettiklerin sana kar kalacak senam Ah alarak yarattığın fırsatlardan utan