Pavulo — Stań se tam z boku

[Zwrotka 1] Dwa oblicza w lustrze masz i się z tym pogódź Jak lubisz wciąż marudzić to stań se tam, z boku Dzisiaj jest czas, by innym sprzedawać uśmiech Możesz być smutny w opór, ale i tak się ugniesz Mam tyle mocy w sobie, żeby zmienić stan swój Otaczali mnie ludzie, których poznaję od lat już A tam mój kumpel, wolny jak ptak i jak Celeron Jak chce, rozdaje karty, jak nie - nadal wie, gdzie leżą Idziemy gdzieś, po to by zwyczajnie być w ruchu Do uszu nam krzyczą, że brak nam słuchu i butów Każdą górę pokonam, już nie pytaj mnie o siłę Bo zmieniłem klasę, w końcu do swojej trafiłem Świat ma świadomość ponad nasze ich poczucie A być sobą? Łatwo, kiedy być dla innych umiesz A być w ogóle? Kto tu jest, kiedy goni szczur za szczurem Za niczym więcej, prócz spotkań, godzin i komórek Życie zbyt krótkie jest, jakby ktoś nie wiedział Życie zbyt krótkie jest, jeszcze nie masz pojęcia Wpadnij na cmentarz, a tam gdzie często Rok poczęcia powtarza się dwa razy Utoniesz w odpowiedziach [Zwrotka 2] Ten drugi się wyrywa, gdy w żyłach mam coś więcej Nie "zwykły", jak u Mesa, istny popierdoleniec Chaos tu, chaos tam, siedzi pod dywanem Wyjebał mi z liścia nie raz, to ma pozamiatane Trzymam wroga najbliżej, znam go najlepiej Walczę od zawsze tutaj tylko z własnym cieniem Jak Sokół, kto od nas tu wie lepiej, ile damy potu By się poczuć jak nigdy bez tłoku w głowie i kłód Kodów tu nie ma, nie miej nadziei na to Jest tylko Pay2Win albo ich składasz bo dali się sobie naciąć Oddałeś się czemuś na coś, to na sto procent na pewno Ważniejsze złoto w sobie, niż gdzieś u kogoś srebro I mam do świata wdzięczność, za ciut łatwiejszy start Za to że mogę zbierać słów plony z cudzych kart I za to że mam też z kim się dzielić I gdy ktoś mi przypomni, że tam w środku jestem lepszy Tam w środku jestem lepszy Jestem lepszą wersją siebie