Sezen Aksu — Ben Kedim Yatağım

[Bölüm] Özledim koynunda uyanmayı Yarı baygın sabahlara Hiçbir şey düşünmeden Konuşmadan Dalıp gitmek uzaklara Sonra düşmek ölüm gibi Uçurumlara [Nakarat](x3) Ner'desin, sesin ner'de? Kirpiğinden düşen hüzün Hâlâ yerde Hepsi boş Kazanmalar, başarmalar Dilediğim onaylanmalar Yoksun “Haklıydı” diyorum soranlara Ve karanlık Perde perde sönerken Gün seferden dönerken Başlar aynı tören Hayat bıraktığı yerden Tüm hızıyla dönerken Ben onu seyrederken Çıkar gelir akşam Ben, kedim, yatağım Çok şikayetçiyiz senden