Teoman — Hiç Kimse Bilmez

Ben hep sana gelirim Beni anlasın diye tenin Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim Tenini avuçlarım zaten severim Gelmesen de, sevmesen de beni... Tutsan ellerimden Geçmişi unutamam ki Öpsem gözlerinden, yaşları kurutamam ki Damağım çöle dönmüş Sesim çamura Oyuncağını geri ver, içimdeki çocuğa Hiç kimse bilmez Hiç kimse sevmez Şimdi sende yoksun yanımda Yüzüm gözüm toz toprak Yağmurların yıkamaz Kalbim kabuk bağlar İçim artık acımaz Kanserli kentlerin çığlığından Son trenle ayrıldığımdan