Teoman — Mutlu Son

Çok uzaktan geldiysen Otur, soluklan, dedi Kuraklıktan geçtiysen Dikenli yollardan Karanlıktan Gölgeden Issızdan Yüzünü yalayan soğuktan Doğum Acı Doğrularım, korkularım Sorulunca yanıtı İçimizde olan Kanımı donduran, ısıtan Durduran Bir kalemsen Bir boş kağıt Mutlu aşk varsa da Mutlu son yoktur Çocukluğun anıları Sırtında ağır örtü Üşütendir aslında Kış gecelerini Süre değil anlattığım Her şeyin sonu Mutlu aşk varsa da Mutlu son yoktur