Unknown Artist — Grímur á Miðjanesi

Gevið ljóð og lýðið á Fátt er um at røða Bóndin fyrst í heimi bygdi Harum vil eg kvøða Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Hann festi frú og flutti heim Hann unti sum sínum lívi Mangur lýtur av flagda ræði At korta um ævi sína Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Og tey vóru ikki leingi saman Til tey gótu tann svein Góðum stundum gitin var Og so var hann borin í heim Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Árla var um morgunin Sólin skín so víða Bóndin klæddist for sínari song Hann lysti á skógin ríða Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Frændur tveir, á skógnum ríða Av so góðum treysti Sóu brenna heitan eld Og hartil, fagrar kostir Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndin ríður á skógnum burtur Veit sær lítið til sakar Visti ei, hvat heima stóð Hans frú mundi fyri taka Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndans kona frá høllum gekk Langa leið og drúgva Hon sá eld í fjalli brenna Drúgvar neistar flúgva Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Fljóðið hugsar við sjálvum sær: "Úti skal eg ikki standa Antin her byggja fólk ella trøll Eg fari her inn at ganga." Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Fljóðið gekk í høllina inn Gívurin var ikki inni Børnini tvey á gólvi sótu Leika við silkitvinni Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Fljóðið gekk í høllina inn Sum stórur hekk ketil yvir eldi Børnini tvey á gólvi sótu Og leika við silkitvinni Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndans kona fyri eygum sá Mangt man feigum granda Svørðið hekk yvir teirra høvdi Slíkt er ikki í landi Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Hon tók gívrinnar bæði børn Hon ræð í ketil kasta Brandin tók hon heim við sær Og slíkt er ikki at lasta Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Tað leið ikki longur enn Eina so lítla tíð Tá mátti síggjast ein grimur gívur Oman úr fjalli líða Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Hundar tóku at goyggja hátt Tá gívurin kom at garði Hon stígur á legg við stinnum alvi Bóndans kona ei varir Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Hundar tóku at goyggja hátt Tá gívrin at garði dró Hon stígur á legg við stinnum alvi Upp um kálvan tróð Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Allir veggir svigtaðu Har hon gekk í tún Borðar allar brotnaðu Áðrenn hon fekk rúm Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja "Tú tókst míni bæði børn Tá tey mundi heim at sita Tað mátti tú vænta tær At eg mundi tín vitja!" Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Janngerð eitur bóndans kona Hon var ikki veik Startið at tókust tær hondum saman Gjørdu ein snarpan leik Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Tær ryktust bæði hart og skarpt So er sagt ífrá So gekk teira yndi av At bóndans kona kom á Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndin kom av skógnum heim Tá lá gívrin undir Tekur hann til sín bitra brand -Hann vegur nú títt um stundir- Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndin tykir í lítlan táttur So er sagt ífrá Hann kleyv hesa grímu gívur Sundur í lutir tvá Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja "Hoyr tú, mín hin veldiga søta Lat ikki harmin røða Tað skalt tú ikki fykta syry Snart skal eg teg grøða!" Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja "Annað mást tú, harri mín Finna tær til ráða Enn tú ognast smyrslið tað Ið grøðir míni sár Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Jarngerð eitur bóndans dóttir Tað hitt væ sprund Hagar skal tú til ráða leita At saðla tín hest í lund. Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Tí eg havi barst við fárligt fljóð Øllum tykir undur Hon hevur brotið bein í mær; Rygg og rivini sundur." Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Tað var tá, sum oftum er enn At harmar eru stórir Bóndans kona bar barn í heim Tá sløktir eldar vøru Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Bóndi leyt at síggja á Hans brúður mundi doyggja Síðan gróvu teir dreyg í heyggja Sum dreingir í dalin hoyggja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja Stíga á sínar hestar, teir springa Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja