mpala — Beyaz Duvarlı Odalar

[Verse 1: İmpala] Alkolik ve obsesif bi' herif Hep yenildiği şu hayatta tüm duyguları sefil Kendi derdi yokmuş gibi dinlemekle geçen ömürde bilir ki Gökyüzünde aradığı yeryüzünde değil İzmarit, sağ elde yanmak üzere durur Çabuk bitmek için çağırır tüm rüzgarı kucağına Dünya yalanla dans ederken karanlıkta Bizimki yürüyemez ve atar bütün suçu bacaklarına Peki ya gerçek mi, yoksa bir ayna mıyım rüyamda? Sanrılarla baş eden benim, salak sanır duyan da Aradığım sesleri bulmak benim gerçekliğimken Tam bi' işkence kulaklarımda onun sesiyle uyanmak Her şey geçecektir, bilirim Geçmiş peşimdeyse, gelecek benim boşluğumda dirilir Beyaz duvarlı odalarda hayat ayaklarıma serilir Hafızamdaki tüm sesler elbet bi' gün silinir [Hook: Hilal Akyüz] (x2) Her şey biter bi' gün Gelip herkes kendine çizer bi' yol, olsun Yükseğe çıkmak sorunları gidermiyo' [Verse 2: İmpala] Karanlık ve sessiz bi' boşluk Yapılan hataların not edildiği siyah bi' defter olur Ne kadar yüksek ha, ne kadar küçük dünya? Zihnim dar bi' oda ve amacım daha da küçültmektir onu Peki ya tesadüfler? Genelde kendiliğinden olur Kimisi elinde kirlenmiş umutlarla boğulur Kara bulutlu hayatlardan sıkılır asıl derdi bulursun Sigara yanar söner ama sen aynı yerde durursun Hepimiz birer böcek gibi yalnızız Kalabalıkta kaybolmuş ve içten içe sıkılmışız Hayali bir senaryonun içine tıkılıp kalmışız Bi' karakterde vücut bulup boşluğunda yanmışız Yüksekliğin riski kadar kötü bi' daha hissetmek Bırak orada kalsın işte, kendi hayatını kirletme Gözünü kapat ve hiçbir şeyden korkma Eninde sonunda acı verir, kendi gerçekliğinle yüzleşmek [Hook: Hilal Akyüz] (x4)