mpala — Hatalarım Kendime

[Verse 1] Tadı mı kaçtı şehrin yoksa çok mu içtim? Gözümün önünü göremem ama kapattığımdan değil, bittim Neye yol açtıysam bunu ben istedim Kalabalığı gece kendi yalnızlığımda erittim Her günüm dolu, ayaklarım koşturmaktan yorgun İçimdeki vicdan öldü çoktan, hakim olan korku Ne olduysa çabalamaktan çok istemekten oldu Kendi yolunu çizemeyen yolunu başkasında buldu Gece penceremden sürüklenir yoğun sigara dumanı Sokak köpekleri sabaha karşı omuzlarımda uyanır Kendi derdime düştüğümdendir, unuttuk bazı dostları Kimin aklına gelir yaşamak ha böyle leş bi' hayatı? Peki ya hatalar? Harcamak bazı insanları Ya da kullanmak bazı maddeleri, unutmak için tüm kindarları Acele etmem gerek onlar harcıyorken milyarları Para bedava mutluluk satın alır benim kumbaramda kalır [Hook] (x2) Hatalarım kendime N’olucaksa olur zaten çaresi yok derdimin Düşündüğüm zaman zaman durur Düşündüğüm zaman zarar verir bana belkiler [Verse 2] Kimisi el üstündeydi, bi' gün rüzgar esti dağıldı Benim aklım orada kaldı, gidip karanlıkta bağırdım Düşündüğüm zaman bütün duyduklarıma sağırdım Ve büyüdükçe zarar, tütün damarlarıma sığındı Kendi gençiliğimde kayboldum tüm sayfalarıma kazıdığım Tek bi' sözcük umut oldu, sokaklarda aradığım Ağzım küfür doldu, öfkem bütün şehri dar etti bana Bi’ kendim dost oldum bi' de zihnimin kitaplığı Hırs ve de kibir ne farkeder içinin her yeri bunla doluysa? Kendine korkak olursan utanırsın, sen tekmele insanı zorda bulursan Yaparım dediğim her şeyi yaptım, cevabı kovala bi' soruyu bulursan Hayatım herkese değdi değmesine de çamura batarım eğer orada kalırsam, ha? Şarkı biter, söz biter aylar geçer Işıklar söner ve de dalamam uykuya, sigarayı gene kül tablam içer Panjuru kapat, öğlen vakti bi' anda geceye döner Burası benim çöplüğüm, ben nasıl istersem işler öyle gider! [Hook]