mpala — Yok Oluşun

[Verse:Ünal Mutlu] Ben güne gülüyorken yastığımsa kan dolu Günden güne çöküyorken yastığımsa kan dolu Ben tek başıma bi manyak oldum kahverengi paltolu Onlar zevkle gülerken sen hasetinden çıldırırsın Üç günlük mutluluğun insanlara dert olur Bi sigara yak tam hayallere Bi şarkı yap bana anlatsın seni Bi gün daha dayan hayat zorlaşır Bi şarkı yaptım anlattım seni Karanlık odam aynı aklım Düşünürdüm ben hepsi saklı Ölüyorum bak son bi söz sana Yüzüme bak ve gül son bi kez daha Dünya var güya yaşıyorum bak Zira sustum rüya görüyorum Bunyem dayanmaz ama bunu bil her gece her saniye seni arıyorum Uzatma nolur sus ve gitme kal Hayat elbet alır bi gün intikam Güne senle başladım senle elveda gözyaşlarıyla süslü her veda Karamsar her günüm gülmüyorum ben aşkı boşver istiyorum seni Aklım karışık gitmiyorum gel ben bekliyorken olmasın Adil değil bu değiş dur sensiz her günüme kilit vur Sevgimi al git yahut dur karanlık bi gün hep yağmurlu Seni başkasının kolunda görmeye alışmadım Yanaş bana neden oldu yüzü tanış bana Merhaba gözyaşı alış bana karış bana Ağlıyorum sessizliği sana bağlıyorum Her bakışında umut verip bana gelicem diyorsun sanmıyorum [Verse:Gazel] Bir damla süzülmüştü yanaklarımdan Bakmıştı sessizce sana ulaşamadan Karışıp yağmura ilerliyordu Ilerlerken yolunda yok olmuştu Seni gördüğüm o son gece Yok oluşunu izlerken gözlerinde İzin verir miydin dokunmama son kez tenine İzin verir miydin saklanmama kalbine [Verse:İmpala] Ben ölmek istemiyorum daha yolum çok Fakat zamanım az bile olsa ben gene koştururum Sen önüme çıkma yolumu kesme kal Beni rüzgara bırak alsın götürsün Kalbin durursa yaşamazsın ölürsün Yaşama gömülü bu kafa biraz daha yaşlandığında unutulur anılar Ölümsüz değilsin sen görürsün eğilsende Yaş değişsende aynısın hala Gebersen de bak yerin orda kal Bana bi baksanda ruhum arınsa Açık olan kapıların hepsi kapansa Bana yol kalmasa bile ben her şeyi her yolu bulurum alınma Elini ver gözünü kapat ve de bana bi gel Ölümü aldırma sanamı dert benim bu kalbim Her yer bize düşman yine de sen kal Bende kal ben burdayım Benim evim yok benim evim kalbin anahtar yok Adımlar sayılı gelip al beni bak bahanem çok Burda ses yok Burda su yok Burda sen yoksun Burda yaşam yok Toprak altında gömülü bir yerdeyim Burda hiç ağaç tek bi çiçek yok Nefes alıp vermek bu kadar mı zor O kadar mı kolay bırakıp gitmek Ama sen meleksin bilirsin beni Yalvarırım n'olur bırakıp gitme