Ahmet Kaya — Ah Ulan Rıza

[Şiir] Gerçi hiç saati olmadı ama En azından birisine sorar Cebimde bir lira desen yok! Madara olduk meyhaneye Ah eşek kafam benim Nasıl da güvendik bu hergeleye? Gelse balığa çıkacaktık Ne çekersek kızartıp bir büyük rakıyla yutacaktık Kafamız tam olunca şarkılar döktürüp Enterasan hayellere dalacaktık Bu sandalı geçen hafta denk getirip çalıntıdan düşürdük Arkadaşlar ısrar etti Biz de iyi olur, bize uyar diye düşündük Saat sekizde gelecekti Bana beş milyon borç verecekti Yoksa o nemrut karısı kaçtı da Onun peşinden mi gitti? Eğer öyleyse yandık! Gudubet gene yaptı yapacağını! Geçen sene de merdivenden itip Kırmıştı Rıza'nın bacağını Kadında boy şu kadar; Kalça fırıldak Göz patlak, kafa çatlak! Korkuyorum, bir gün ya kendini asacak Ya da horlarken Rıza'yı boğacak Bak şimdi acıdım, aşkolsun adama Ben olsam vallahi başedemem! Hele beş tane velet var ki boy boy Allah'tan düşmanıma dilemem Aslında iyi çocuktur Rıza, efendi huyludur Herkesin suyuna gider Erken yıprandı garibim Yoksa tek başına on tane adam eder Bir keresinde hiç unutmam Üç beş zibidi haraca dadandı Rıza sandalyeyi kaptığı gibi Herifleri hastaneye kadar kovaladı! Aynı mahallede büyüdük Aynı kızları sevdik Aynı kafadaydık Orta ikiden bıraktık, matematik ağır geliyordu Biz başka havadaydık Aynı gömleği giyer Aynı sigaraya takılır Aynı takımı tutardık Fener'in maçına iddialaşıp Millete az mı yemek ısmarladı Bir tek askerde ayrıldık Ona Bornova düştü, bana Gelibolu Döner dönmez evlendirdiler En büyük salaklığı da bu oldu Ben 'se hiç düşünmedim, zaten param yoktu Hep tek tabanca gezdim Benim beğendiğimi annem istemedi Onun gösterdiğini ben sevmedim Neyse bunlar derin mevzu Anlaşıldı bu herif gelmeyecek Ufaktan yol alayım Annem evde yanlız, şimdi merağından ölecek Gittim, vurup kafayı yattım Rüyamda gördüm gülümseyerek geldiğini Ne bilirdim yolda kamyon çarpıp Hastaneye kavuşmadan can verdiğini?! Vay be Rıza Sonunda sen de düştün Azrailin peşine! Dün boşuna günahını almışım Ne olur kızma bu kardeşine Öğlen kahvede söylediler. "Rıza öldü!" dediler Ne kolay söylediler Sanki dev bir taş ocağını Kökünden dinamitleyip, üstüme devirdiler! Ah dostum. O kocaman gövdene O beyaz kefeni nasıl kıyıp giydirdiler? O zalim tabutun tahtalarını Senin üstüne nasıl böyle çivilediler? Yani sen şimdi tamamen gittin de bir daha olmayacak mısın? Yani bir daha borç vermeyecek Bir daha Rakı ısmarlamayacak mısın? Peki, beni kim kızdıracak? Kim zar tutacak, kim ağzını şapırdatacak? Peki, beni bu köhne Dünya'da Senin anladığın kadar kim anlayacak? Ulan Rıza Ne hayallerimiz vardı oysa Ne acayip şeyler yapacaktık Totoyu bulunca dükkan açacak Adını "Dostlar Meyhanesi" koyacaktık Talih yüzümüze gülecekti Karıyı boşayıp Sıfır bir Mercedes alacaktık Hafta sonu iki yavruyu kapıp Boğaz yolunda o biçim fiyaka atacaktık Ah ulan Rıza Bu mahallenin nesini beğanmedin de Öte yere taşındın? Arasıra gıcıklaşırdın ama inan ki Benim en kral arkadaşımdın Ah ulan Rıza Ben şimdi bu koca denizde tek başıma ne halt ederim? Senden ayrılacağımı sanma Birkaç güne kalmaz ben de gelirim