Ahmet Kaya — Yangın Gecesi

[1. Bölüm] Yangın gecesinde giyinmiştim Ateş İstanbul'a bulaşmıştı Yalnızdım, zehirdim, zehirliydim Bütün köprülerim atılmıştı Gemileri ellerimle batırmıştım İstanbul nefes nefes yanıyordu Sen tutuşmuştun, yanıyordun Çığlıkların kulağımdan gitmeyecek [2. Bölüm] Saçların tutuşmuştu, yanıyordu Ateş dudaklarına bulaşmıştı Kimsecik yangını görmüyordu Bir damlacık su vermiyordu Sen bir cehennemdin, yanıyordun İstanbul bir cehennemdi, yanıyordu Ben eski cehennemdim, yanıyordum Şiirlerim haykırmaya başlamıştı [3. Bölüm] Duman beni boğmasa, kör etmezse Gözlerim kör olmasa, ölmezsem Seni görsem, suçlu gözlerini görsem Yangın gecesinde kaybolduğunu Başıma taş yağmasa düşmezsem Gemiler ateş almasa, gitmezse İstanbul yanmasa, sen yanmasan Ben kendi kendimi yakacaktım