Sappho — Fragment 94

. . . . . . .  .  . τεθνάκην ἀδόλως, θέλω· ἀ με ψισδομένα κατελίμπανεν πόλλα καὶ τόδ’ ἔειπέ μοι· ὤιμ’ ὠς δεῖνα πεπόνθαμεν, Ψάπφ’, ἦ μάν σ’ ἀέκοισ’ ἀπυλιμπάνω. τὰν δ’ ἔγω τάδ’ ἀμειβόμαν· χαίροισ’ ἔρχεο κἄμεθεν μέμναισ’, οἶσθα γὰρ ὤς σε πεδήπομεν· αἰ δὲ μή, ἀλλά σ’ ἔγω θέλω ὄμναισαι . . . ὄσα μάλθακα καὶ κάλ’ ἐπάσχομεν· πόλλοις γὰρ στεφάνοις ἴων καὶ βρόδων πλοκίων τε ὔμοι κἀνήτω πὰρ ἔμοι παρεθήκαο καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ’ ἀπάλαι δέραι ἀνθέων ἐρατῶν πεποημέναις. καὶ πολλῷ λιπαρῶς μύρῳ βρενθείῳ τε κάλον χρόα ἀξαλείψαο καὶ βασιληίῳ καὶ στρώμναν ἐπὶ μολθάκαν ἀπάλαν παρ ὀπαυόνοων ἐξίης πόθον αἶψα νεανίδων κωὔτε τις οὔ τε τι ἶρον οὐδ’ ὐ. . . . ἔπλετ’ ὄπποθεν ἄμμες ἀπέσκομεν, οὐκ ἄλσος . . . . . . ρος . . . . . . . . . ψοφος . . . . . . . . . οιδιαι