Jan Kochanowski — Do Reiny

Królewno moja (wszak cię też tak zową), Iż się nie mogę zobopólną mową Umawiać z tobą, rad i nierad muszę Zlecić to pismu, a tym cieszyć duszę Swą jakokolwiek, tusząc jednak sobie, Że ta moja chuć będzie wdzięczna tobie. Szczęśliwa karto — ciebie ona swymi Piastować będzie rękoma ślicznymi, Ciebie obejźrzy wdzięcznym okiem swoim; A ocz podobno próżno drudzy stoim, Ty tak możesz być szczęsna, że cię swymi Wdzięcznie całuje usty różanymi. Gdzież to człowiek mógł naleźć jakie czary, Żeby się umiał przewirzgnąć w swe dary?[Tekst i adnotacje - Genius Polska]