Jan Kochanowski — Pieśń XIII Panu dzięki oddawajmy...

Panu dzięki oddawajmy, Jego łaskę wspominajmy, Który hardym miesza rzeczy, A skromne ma na swej pieczy. On hardy, nieunoszony, On tyran północnej strony, Któremu, jako sam mniema, Świat tak wielki równia nie ma, Car moskiewski plac mężnemu Puścił królowi polskiemu; Nie oparł sie aż o lody Niepławnej północnej wody. Granic i zamków budownych Odbieżał, i miast warownych; Płatna to, kiedy o duszę, I sam go obmówić muszę. Obróć swój koń prędkonogi, Nieścigniony care drogi. Chcesz być groźnym, a uciekasz; Jesliś płochy, hardzie nie każ. Teraz był czas porokować, Komu szłyk naprzód zdejmować; Teraz sie było dowiadać, Kto ma naprzód z konia spadać. Bóg pomóż, królu jedyny Szerokiej polskiej krainy; Umiesz ty hardym dogodzić Ani sie im dasz rozwodzić. Zdjąłeś maszkarę butnemu Tyranowi moskiewskiemu; Okazałeś, że nie kąsa, Chocia to porożem wstrząsa. W zamcech nadzieję pokładał, Ale i tych prędko stradał. Nie przyszło mu do odsieczy; Głowy ostrzec barziej k rzeczy. Znowu tedy, skąd był wyszedł, W ręce polskie Połock przyszedł, Za powodem szczęśliwego Stefana, króla polskiego. Nie pomogły kule częste, Zręby mocne, baszty gęste: Puściły żelazne brony. A ty, królu niezmożony, Nie tylko zamki budowne I twierdze bierzesz warowne, Ale co chwalniejsza w tobie, Jesteś silen i sam sobie. Nie puściłeś wódz gniewowi, Łaskęś nieprzyjacielowi Uczynił; masz i dzielnością, Masz już nadeń i ludzkością. Zdrów bądź, królu niezwalczony. Ciebie moje wdzięczne strony Nie zmilczą miedzy sławnemi Bohatery walecznemi.[Tekst i adnotacje - Genius Polska]