Jan Kochanowski — Pieśń XXI Srogie łańcuchy na swym sercu czuję...

Srogie łańcuchy na swym sercu czuję;      Lecz to szczęściem szacuję, Żem jest tak pięknym sidłem ułowiony;      Wesoło żywę, w trosce położony,      A w tym swoim wzdychaniu Mam rozkosz przeciw ludzkiemu mniemaniu,      Oczy dziwnej piękności, W których sie wszytki najdują wdzięczności.      Dzień to błogosławiony, Kiedym ja waszym sidłem upleciony.[Tekst i adnotacje - Genius Polska]