France Preeren — Do dziewcząt

Spadała niebieska manna Żydom, gdy szli przez pustynię Znikała, jeśli zebrana Nie była o swej godzinie Jak pięknie rosa tęczuje Póki chłód ranka nie minie Gdy słońce wyżej wstępuje Rosa od żaru wnet ginie. Róża jedynie na wiosnę Urodą kwitnie nieszczędną Latem burz wichry dmą ostre I piękne kwiaty wnet więdną Jak manna, rosa i róża Jest wasza młodość, dziewczęta! W rozkwicie szansa jej duża Niech każda o tym pamięta W chłopcach przebiera wybredna Zarozumiała pięknotka Bacz, byś wnet stara i biedna Nie rozpaczała - samotna!