France Preeren — Oczy szukały jej w dziewcząt gromadzie...

Oczy szukały jej w dziewcząt gromadzie Usta głosiły tylko jej pochwały Ręce jej imię bezwiednie pisały Nogi zdążały tylko po jej śladzie Wzbroniłem im: na oczy cień się kładzie Usta jej piękną postać zamilczały Ręce opadły, nogi podążały W ślad rąk, ust, oczu - cierpiąc w zgodnym ładzie Nie ma nadziei szałom miłowania Co w moim sercu nadaremnie śpiewa Choć samemu przed nią chronił się i wzbraniał Nie słucha myśl, wciąż serce się spodziewa I przelotnego na drodze spotkania Ani zastąpią domy, góry, drzewa