Sndor Petfi — Na zboczu wzgórza krzaczek różany

Na zboczu wzgórza krzaczek różany Pójdźże, aniele umiłowany. Powiedz, że kochasz szeptem do ucha. O jaka rozkosz słów twoich słuchać! W dolinie Dunaj, w nim odblask słońca. Faluje rzeka radością drżąca, Kołysze blaski złociste w ciszy Niby ja ciebie, miła, kołyszę. Na próżno mielą ludzkie języki, Żem zatraconym jest bezbożnikiem. Modlę się nawet teraz... nie czujesz? Słucham jak twoje serce pulsuje.