Sndor Petfi — Obdarci rycerze

I ja bym umiał wiersze moje Przystroić blaskiem świetnych szat Na pańskie posłać je podwoje W wir towarzystwa, wielki świat Lecz nie krępując ich zapału O strój wytworny pragnąć dbać Rąk marmurowych ideału Nie myślę w rękawiczki pchać Nie grzmią dziś działa, dźwięki mieczy Ucichły, w kątach żre je rdza Ale trwa wieczny bój człowieczy Idei walka wieczna trwa Z orszakiem licznym, zbrojnym szykiem I ja w ten wielki ruszam bój I walczę pieśnią... Zapaśnikiem - Rycerzem jest wiersz każdy mój Chociaż obdarci to szermierze Lecz mężnie walczyć idą w świat Bo dzielność zdobi wszak rycerza A nie wytworność barw i szat Więc ślę je w bój - a myśl nie bada Czy po mym zgonie będą trwać? Wróg czy duch czasu śmierć im zada Snem wiecznym błogo będą spać